แล้ว เมานี่ มีดีอะไรนิยายของเขาถึงเข้าตานัก? จะต้องบอกว่านิยายของเมานี่ ชอบมีรายละเอียดที่มากมายแถมเขายังให้รายละเอียดได้ดิบได้ดีสำหรับเพื่อการเขียนด้วย ถ้าเกิดจะให้เห็นภาพอาจจะทดลองนึกถึงเรื่อง Lord of The Rings ดูนะครับ แค่ประพันธ์นิยายแค่เรื่องเดียว โทลคีน ถึงกับสร้างภาษาเอลฟ์ขึ้นมาใช้เองเลยทีเดียว มีทั้งตัวอักษร ทั้งคำอ่านอะไรทำนองนั้น เมานี่ก็เช่นเดียวกัน เขาได้สร้างลำดับขั้น อาชีพ วิชา ต่างๆออกมาใหม่ได้น่าดึงดูดมากๆแล้วเขาก็หยิบยกมาใช้ได้ดี แถมแต่ละเรื่องเขายังแปลงเนื้อหาเหล่านั้นออกไปแตกต่างอีกด้วย (ไม่เหมือนจักรวาลกิมย้ง ที่ชอบใช้วิชา หรือเชื้อสายสำหรับเพื่อการเชื่อมต่อนิยายแต่ละเรื่องของเขา) ที่ผมเกริ่นมานานขนาดนี้ไม่ใช่อะไรหรอก ต้องการจะบอกว่าด้วยเนื้อหารายละเอียดที่มากมาย ละครที่มาจากนิยายของเมานี่โดยมากเลยชอบปูเนื้อเรื่องนาน อย่างสยบฟ้าฯนี่ 30 ทีแรกๆเหมือนเป็นการชี้แนะสิ่งต่างๆในเรื่องผมก็แอบมีความคิดว่ามันเอื่อยนิดๆเช่นเดียวกัน แต่ใน 30 ภายหลังนี่หยุดไม่ได้เลย โดยเหตุนี้ผู้ที่ไม่ใช่แฟนของเมานี่อาจจะจะต้องทนๆดูไปนิดหน่อยนึงนะครับสยบฟ้าพิชิตปฐพี
“หนิงเชวีย” (พระเอกของพวกเรา) เป็นเด็กกำพร้าคนรอดตายเพียงแค่เดียวจากจวนแม่ทัพ “หลินกวงหย่วน” ที่ถูกยัดข้อกล่าวหากบฏให้ถูกประหารทั้งเครือญาติ(แต่เหตุผลจริงๆคือจวนแม่ทัพถูกทำนายว่าจะมีบุตรแห่ง “หมิงหวัง” หรือ “ดาวมรณะ” มาเกิดที่จวนนี้) จากภาพที่โหดร้ายทารุณที่เขาได้เห็นในวัยเด็กนั้น ทำให้หนิงเชวียตั้งปณิธานอย่างมั่นคงว่าจะต้องแก้แค้นผู้ที่เป็นสาเหตุการฆ่าล้างจวนนี้ให้ได้ แล้วก็เขาก็ดำรงชีวิตบนแนวความคิดนี้นับแต่วันนั้นเป็นต้นมา
